κι έριξα πάνω τους αχτίδες ήλιου κι από πάνω
σου ’στρωσα ένα χαμόγελο να μην κόβεται το κορμί σου.
Κι είπα στο χρόνο να μη σε ξυπνήσει.
Ή, πιο καλά, να σε ξυπνήσει όσο μπορούσε αργότερα,
γιατί πολλές φορές τα πράγματα γίνονται μια φορά
κι ας είναι οι μέρες όλες ίδιες και ο ήλιος αιώνιος.
ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ
(1912-1991)
Από τη συγκεντρωτική συλλογή η εκλογή μου, Ποιήματα 1933-1991
σελ. 140
Εκδόσεις Ποταμός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου