Καλωσήρθατε! 🙂
Ελπίζω να σας αρέσει η περιήγηση στο ιστολόγιό μου.

Μας περιμένει μια πόλη— και, φτάνοντας, το λεωφορείο κάνει τρεις στάσεις. Πού λέτε να κατεβούμε;

1. Στην πλατεία των Αγίων Θεοδώρων (Οιδιπόδεια Κρήνη), εκεί όπου σύμφωνα με το μύθο ο ήρωας ξέπλυνε τα χέρια του μετά την πατροκτονία του Λάιου·

2. στο Γυμνάσιο, κάτω από το Λόφο Μεγάλο Καστέλλι, εκεί όπου υπάρχει ο μυκηναϊκός θαλαμωτός τάφος (14ος-13ος αιώνας π.Χ.) των γιων του Οιδίποδα, δηλ. του Ετεοκλή και του Πολυνείκη, οι οποίοι αλληλοσκοτώθηκαν μονομαχώντας μπροστά στα τείχη της Θήβας·

3. τέρμα της διαδρομής ο Λόφος του Ισμηνίου Απόλλωνος (εύκολα προσβάσιμος από την πίσω πλευρά), με κατάλοιπα θεμελίωσης δωρικού ναού του 4ου αιώνα π.Χ. στην κορυφή του.

Πλησίον του λόφου βρίσκεται ο Ιερός Ναός του Ευαγγελιστού Λουκά με τη ρωμαϊκή λάρνακα όπου φυλάσσονταν τα λείψανα του Αγίου. Στο πίσω μέρος του Ιερού Ναού υπάρχουν αρχαία ερείπια, τμήματα της κλασσικής οχύρωσης της πόλης, καθώς και αρχιτεκτονικά μέλη που ανήκουν σε παλαιότερο ναό, των πρώτων χριστιανικών χρόνων.

Υπάρχουν, φυσικά, πολλά ακόμα να δούμε.
Καλή συνέχεια!

❧

Η Θήβα από ψηλά



Επτά επί Θήβας του Αισχύλου
Παράσταση του 1982 στο Θέατρο Μοσχοποδίου

Σκηνοθεσία, σκηνικά, κοστούμια, απόδοση στα νέα ελληνικά:
Γιάννης Τσαρούχης


1:22:26

Η Αντιγόνη για τον νεκρό αδελφό της Πολυνείκη
που θεωρήθηκε προδότης
και για τον οποίο είχε δοθεί εντολή να παραμείνει άταφος:

— Θα του σκάψω εγώ η ίδια τάφο
κι ας είμαι γυναίκα, θα τα καταφέρω.
Θα τον κουβαλήσω σε λινό σεντόνι
και μόνη μου θα τον σκεπάσω.
Μην περάσει από κανενός το νου ότι δεν θα το κάνω αυτό·
έχω το θάρρος και θα βρω οπωσδήποτε τον τρόπο!

τάφον γὰρ αὐτῷ καὶ κατασκαφὰς ἐγώ,
γυνή περ οὖσα, τῷδε μηχανήσομαι,
κόλπῳ φέρουσα βυσσίνου πεπλώματος.
καὐτὴ καλύψω, μηδέ τῳ δόξῃ πάλιν·
θάρσει, παρέσται μηχανὴ δραστήριος.
(στίχοι 1040-1045)

Άγιος Γεώργιος ο «Μικρός»

Άγιος Γεώργιος ο «Μικρός»
Ένα από τα πολλά ταπεινά εκκλησάκια της Θήβας, που είναι διάσπαρτα σε όλη την πόλη και προσφέρουν στιγμές περισυλλογής και γαλήνης. Το εικονιζόμενο βρίσκεται στην οδό Βουρδουμπά, ενώ υπάρχει και μεγαλύτερος Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου στην ομώνυμη πλατεία ανάμεσα στις οδούς Πινδάρου και Λουκά Μπέλλου.

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2018

Ό,τι λεγόταν σπίτι μου

Τώρα που του πατώματός μου τα ξύλα
κατεβήκαν σιγά-σιγά ως κάτω στη γη
από το πολύ το πάτημα, από το πολύ το βάρος·
τώρα που όλα αγκομαχούν να σπάσουν
και πια εδώ και κει ορμά με βοή το σκοτάδι,
ακούω της τιτάνιας Σου δύναμης το σάλεμα που είχα ξεχάσει,
Σ’ ακούω δυνατά ν’ ανασαίνεις πάντα και να υπάρχεις.

Αυτή τη σκοτεινή έρημο
που είχε για λίγο σβήσει απ’ τα μάτια μου
πάντα την κατοικούσες.
Γύριζες κι επόπτευες τους ήλιους και τους ανθρώπους,
τιτάνιο Πνεύμα της Καταιγίδας,
κι άφηνες να ψηλώνουν οι λιγνοί μίσχοι στις άκρες των ποταμών,
Πνεύμα της Δύναμης, Πνεύμα της Μέθης.

Το σπίτι μου γκρεμίζεται στην άβυσσό Σου
και δεν ξέρω αν θα ’ναι οι παλάμες Σου την ώρα εκείνη από κάτω να το δεχτούνε
ή ο φοβερός σου άνεμος που συντρίβει κόκκαλα,
που λιώνει πέτρες.

Οι σχισμές μου όλες, οι χαραμάδες μου όλες,
ό,τι λεγόταν σπίτι μου,
κατηφορίζει σιγά-σιγά σ’ Εσένα,
στην πανάρχαια Δύναμη,
στο στοιχείο το τρομερό του Κόσμου,
που ως τώρα ο ήλιος σπλαχνικός μάς το έκρυβε.

Η ακοή Σου ας στρέψει μ’ έλεος στον τριγμό του την προσοχή Της.


ΟΛΓΑ ΒΟΤΣΗ
(1922-1998)



Από τη συγκεντρωτική συλλογή Τα ποιήματα της Όλγας Βότση
Οι Εκδόσεις των Φίλων
Ετικέτες ,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Ο Λόφος του Ισμηνίου Απόλλωνος

Ο Λόφος του Ισμηνίου Απόλλωνος
Κατάλοιπα θεμελίωσης δωρικού ναού
του 4ου αιώνα π.Χ.

Άγιοι Νικόλαος και Ρούφος

Άγιοι Νικόλαος και Ρούφος
Το ιστορικό παρεκκλήσι των Αγίων Νικολάου και Ρούφου είναι βασιλικού ρυθμού με εγκάρσιο κλίτος και εντοιχισμένους μεγάλους αρχαίους λίθους. Όπως και σε άλλες εκκλησίες της Θήβας, βλέπουμε αρχαία αρχιτεκτονικά μέλη να κοσμούν τον περίβολο.