🇺🇸 Your Catfish Friend

Ο φίλος σου, το γατόψαρο


Εάν ήταν να ζήσω τη ζωή μου

με τη μορφή γατόψαρου,

με σκαλωσιές δέρματος και μουστάκια

μες στο βυθό μιας λιμνούλας

κι εσύ επρόκειτο να έρθεις κοντά μου

ένα βράδυ

που το φεγγάρι θα έλαμπε

και θα 'ριχνε το φως του 

στο κατασκότεινο σπίτι μου,

εάν στεκόσουν εκεί,

στο χείλος της τρυφερότητάς μου

και σκεφτόσουν «είναι όμορφα εδώ,

δίπλα στη λιμνούλα·

μακάρι κάποιος

να μ' αγαπούσε κι εμένα!»,

θα σε αγαπούσα εγώ 

και θα 'μουν ο φίλος σου,

το γατόψαρο.

Θα έδιωχνα κάτι τέτοιες μοναχικές σκέψεις

απ' το μυαλό σου

και ξαφνικά

θα γαλήνευες.

Θα αναρωτιόσουν:

«Υπάρχουν άραγε γατόψαρα

στη λιμνούλα;

Θα ήταν μάλλον

ένα τέλειο μέρος για κείνα».

If I were to live my life

in catfish forms

in scaffolds of skin and whiskers

at the bottom of a pond

and you were to come by

one evening

when the moon was shining

down into my dark home

and stand there at the edge

of my affection

and think, "It's beautiful

here by this pond.  I wish

somebody loved me,"

I'd love you and be your catfish

friend and drive such lonely

thoughts from your mind

and suddenly you would be

at peace,

and ask yourself, "I wonder

if there are any catfish

in this pond?  It seems like

a perfect place for them."

ΡΙΤΣΑΡΝΤ ΜΠΡΟΤΙΓΚΑΝ

(1935-1984)