Ποια είναι η αίσθηση
που με ταχύτητα προσπερνάς στην εθνική
επειδή δεν κατάγεσαι από κει;
Τρόπαια στημένα σε γη καρό. (1)
Η ήσυχη πλευρά ενός πολυσύχναστου κόλπου. (2)
Μαντεία με χρησμούς σε ξένες γλώσσες. (3)
Μοντέλα με καπέλα περίφημα. (4)
Νύμφες στα δεξιά να σε γλυκοκοιμίζουν
κι ερινύες στ’ αριστερά να σε ξαγρυπνούν.
[...]
Πείτε μου για τη χώρα του μεγάλου ελληνικού μυστικού,
εκεί όπου παίρνεις το ελάχιστο και το επιστρέφεις μέγιστο,
το σπόρο που γίνεται αστέρι.
Για κείνα τα μεγάλα αγαπησιάρικα ψηφιδωτά μάτια
που δεν αρνούνται κανέναν... (5)
...ο τόπος αυτός είναι πρωτίστως αίσθηση
και μετά γη
και γράφεται κι αλλιώς:
ΒΙΟΤΙΑ
βιοτία με γιώτα και όμικρον
για την ίδια τη ζωή
που μου άρεσε κι αυτή.
ΣΤΑΘΗΣ ΚΕΦΑΛΟΥΡΟΣ
(1974- )
(1) Ο ποιητής εννοεί το Τρόπαιο του Επαμεινώνδα στα Λεύκτρα
(2) ενν. τον Κορινθιακό κόλπο που βρέχει τη Βοιωτία
(3) ενν. το ιερό του Πτώου Απόλλωνα στο Ακραίφνιο, όπου δίδονταν χρησμοί και σε βαρβαρικές γλώσσες
(4) ενν. τα αγαλματίδια των γυναικών από την Τανάγρα
(5) ενν. τα ψηφιδωτά στη Μονή του Οσίου Λουκά
Από τη συλλογή Διότι οι πόλεις έχουν μεγαλώσει πολύ
Εκδόσεις Θράκα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου