Καλωσήρθατε! 🙂
Ελπίζω να σας αρέσει η περιήγηση στο ιστολόγιό μου.

Μας περιμένει μια πόλη— και, φτάνοντας, το λεωφορείο κάνει τρεις στάσεις. Πού λέτε να κατεβούμε;

1. Στην πλατεία των Αγίων Θεοδώρων (Οιδιπόδεια Κρήνη), εκεί όπου σύμφωνα με το μύθο ο ήρωας ξέπλυνε τα χέρια του μετά την πατροκτονία του Λάιου·

2. στο Γυμνάσιο, κάτω από το Λόφο Μεγάλο Καστέλλι, εκεί όπου υπάρχει ο μυκηναϊκός θαλαμωτός τάφος (14ος-13ος αιώνας π.Χ.) των γιων του Οιδίποδα, δηλ. του Ετεοκλή και του Πολυνείκη, οι οποίοι αλληλοσκοτώθηκαν μονομαχώντας μπροστά στα τείχη της Θήβας·

3. τέρμα της διαδρομής ο Λόφος του Ισμηνίου Απόλλωνος (εύκολα προσβάσιμος από την πίσω πλευρά), με κατάλοιπα θεμελίωσης δωρικού ναού του 4ου αιώνα π.Χ. στην κορυφή του.

Πλησίον του λόφου βρίσκεται ο Ιερός Ναός του Ευαγγελιστού Λουκά με τη ρωμαϊκή λάρνακα όπου φυλάσσονταν τα λείψανα του Αγίου. Στο πίσω μέρος του Ιερού Ναού υπάρχουν αρχαία ερείπια, τμήματα της κλασσικής οχύρωσης της πόλης, καθώς και αρχιτεκτονικά μέλη που ανήκουν σε παλαιότερο ναό, των πρώτων χριστιανικών χρόνων.

Υπάρχουν, φυσικά, πολλά ακόμα να δούμε.
Καλή συνέχεια!

❧

Η Θήβα από ψηλά



Επτά επί Θήβας του Αισχύλου
Παράσταση του 1982 στο Θέατρο Μοσχοποδίου

Σκηνοθεσία, σκηνικά, κοστούμια, απόδοση στα νέα ελληνικά:
Γιάννης Τσαρούχης


1:22:26

Η Αντιγόνη για τον νεκρό αδελφό της Πολυνείκη
που θεωρήθηκε προδότης
και για τον οποίο είχε δοθεί εντολή να παραμείνει άταφος:

— Θα του σκάψω εγώ η ίδια τάφο
κι ας είμαι γυναίκα, θα τα καταφέρω.
Θα τον κουβαλήσω σε λινό σεντόνι
και μόνη μου θα τον σκεπάσω.
Μην περάσει από κανενός το νου ότι δεν θα το κάνω αυτό·
έχω το θάρρος και θα βρω οπωσδήποτε τον τρόπο!

τάφον γὰρ αὐτῷ καὶ κατασκαφὰς ἐγώ,
γυνή περ οὖσα, τῷδε μηχανήσομαι,
κόλπῳ φέρουσα βυσσίνου πεπλώματος.
καὐτὴ καλύψω, μηδέ τῳ δόξῃ πάλιν·
θάρσει, παρέσται μηχανὴ δραστήριος.
(στίχοι 1040-1045)

Άγιος Γεώργιος ο «Μικρός»

Άγιος Γεώργιος ο «Μικρός»
Ένα από τα πολλά ταπεινά εκκλησάκια της Θήβας, που είναι διάσπαρτα σε όλη την πόλη και προσφέρουν στιγμές περισυλλογής και γαλήνης. Το εικονιζόμενο βρίσκεται στην οδό Βουρδουμπά, ενώ υπάρχει και μεγαλύτερος Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου στην ομώνυμη πλατεία ανάμεσα στις οδούς Πινδάρου και Λουκά Μπέλλου.

Τετάρτη 20 Μαΐου 2020

Προσφέροντας δώρα στη Μεγάλη Θεά

Λατρευτική πομπή γυναικών



Ο εικαστικός Νίκος Σεπετζόγλου
αποκατέστησε τις μυκηναϊκές τοιχογραφίες του Μουσείου,
όπως αυτή η μεγάλη τοιχογραφική σύνθεση του 1400 π.Χ.
από το Ανάκτορο των Θηβών.

Η τοιχογραφία αυτή είναι εκατό χρόνια αρχαιότερη από τις αντίστοιχες άλλων περιοχών
της ηπειρωτικής Ελλάδας. (Η σύνθεση καθορίστηκε, το πρότυπο παρέμεινε και οι μεταγενέστεροι ζωγράφοι τροποποιούσαν μονάχα τις λεπτομέρειες.)

Η θεότητα ήταν ασφαλώς μία μορφή καθιστή στην οποία κατέληγε η πομπή που είχε ξεκινήσει από διαφορετικά σημεία, γι' αυτό και κάποιες γυναίκες πηγαίνουν προς τα δεξιά ενώ μία άλλη προς τα αριστερά.

Το φόρεμά τους μοιάζει μινωικό. Είναι αξιοσημείωτο ότι δεν άλλαξε μέσα σε τόσα χρόνια! Προφανώς συνδεόταν με ιεροτελεστίες.

Το ελαφρό διπλοσάγωνο είναι χαρακτηριστικό του Αιγαίου· το συναντάμε και στις τοιχογραφίες της Θήρας.
Ετικέτες ,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Ο Λόφος του Ισμηνίου Απόλλωνος

Ο Λόφος του Ισμηνίου Απόλλωνος
Κατάλοιπα θεμελίωσης δωρικού ναού
του 4ου αιώνα π.Χ.

Άγιοι Νικόλαος και Ρούφος

Άγιοι Νικόλαος και Ρούφος
Το ιστορικό παρεκκλήσι των Αγίων Νικολάου και Ρούφου είναι βασιλικού ρυθμού με εγκάρσιο κλίτος και εντοιχισμένους μεγάλους αρχαίους λίθους. Όπως και σε άλλες εκκλησίες της Θήβας, βλέπουμε αρχαία αρχιτεκτονικά μέλη να κοσμούν τον περίβολο.