«Η δική μας εποχή είναι κατ’εξοχήν τραγική, γι’ αυτό κι εμείς αρνούμαστε να την πάρουμε τραγικά. Έχει συμβεί κατακλυσμός· βρισκόμαστε ανάμεσα στα ερείπια. Ξεκινάμε να χτίζουμε νέα μικρά σπιτάκια, να έχουμε νέες μικρές ελπίδες. Μάλλον μια δύσκολη δουλειά: Δεν υπάρχει πια στρωμένος δρόμος που να μας φέρνει στο μέλλον. Αλλά εμείς πηγαίνουμε από το πλάι ή σκαρφαλώνουμε και υπερπηδάμε τα εμπόδια. Πρέπει να ζήσουμε! Αδιαφορώντας για το πόσοι ουρανοί έχουνε γκρεμιστεί».
“Ours is essentially a tragic age, so we refuse to take it tragically. The cataclysm has happened, we are among the ruins, we start to build up new little habitats, to have new little hopes. It is rather hard work: there is now no smooth road into the future: but we go round, or scramble over the obstacles. We’ve got to live, no matter how many skies have fallen.”
D.H. Lawrence, Lady Chatterley’s Lover
(Ο Εραστής της Λαίδης Τσάττερλυ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου